Johan was vanavond naar norskkurs, dus ik was alleen thuis en ineens hoorde ik geklop op de deur. Omdat ik niemand verwachtte deed ik de deur een beetje aarzelend open. Er stond een man voor de deur en ik dacht eerst dat het een verkoper was, maar het bleek iemand van de Noorse overheid die kwam controleren of we wel een vergunning hadden voor onze televisie. Bij het invoeren van onze spullen hebben we aangegeven op het douaneformulier dat we een televisie meenamen (inclusief type nummer). We hadden alleen nog geen vergunning voor onze televisie.
Ik dacht eerst dat we een boete zouden krijgen maar dat was gelukkig niet zo. Het was allemaal geen probleem en de gegevens zijn opnieuw genoteerd. Maar net als vroeger in Nederland moet je hier kijk en luistergeld betalen (overigens is dat in Nederland in 2000 afgeschaft maar daarvoor is de eerste belastingschijf met 1,1 procent verhoogd). Kosten per jaar 2580 kronen (350 euro). http://www.nrk.no/informasjon/lisens/1.8037439
Hadden we misschien toch onze televisie moeten inpakken in aluminiumfolie (zoals men deed op 1 april 1969): http://www.beleven.org/vandaag/1_april